Firma za obnavljanje podataka CBL izvještava da su memorijski čipovi u najnovijim microSD karticama i USB stickovima možda najnepouzdaniji dosad.
Firma kaže da u svom poslovanju pronalazi sve više uređaja sa smanjenim memorijskim čipovima s uklonjenim imenima proizvođača, pa čak i USB stickovima koji koriste prenamijenjenu microSD karticu zalemljenu na ploču. CBL zaključuje da prijenosni flash uređaji pate od sve lošije kvalitete.
- Kada smo prošle godine otvorili neispravne USB stickove, pronašli smo alarmantan broj inferiornih memorijskih čipova smanjenog kapaciteta i logotipa proizvođača uklonjenog s čipa. Jasno odbačene i neprepoznatljive microSD kartice također su zalemljene na USB stick i njima se upravlja s vanjskim na ploči USB sticka umjesto unutarnjeg kontrolera microSD-a,” objašnjava Conrad Heinicke, direktor CBL Datenrettung GmbH.
CBL vjeruje da su ovi NAND flash čipovi niske kvalitete vjerovatno proizvedeni u pouzdanim firmama kao što su SanDisk i Samsung, ali nisu prošli kontrolu kvalitete. Umjesto da budu bačeni, spašeni su i dospjeli na šire tržište. Ovi čipovi nisu u potpunosti pokvareni, ali CBL napominje da dolaze sa smanjenim kapacitetom arhiviranja, što implicira da je smanjenje kapaciteta bio način na koji su spašeni.
CBL je čak dostavio fotografije triju USB memorija u svom poslu za oporavak podataka. Ime proizvođača bilo je prekriveno tekstom na jednom od flash čipova, ali se može identificirati kao SanDisk. Međutim, druga dva prikazana pogona nisu imala imena ni oznake. Jedan je čak koristio crnu microSD karticu zalemljenu na štamparsku ploču, što je sve češća taktika za proizvodnju USB stickova.
Većina USB stickova niske kvalitete bili su “promotivni darovi”, prema CBL-u, ali neki su bili “brendirani proizvodi”. Iako bi nas ovo trebalo zabrinjavati, CBL ne objašnjava što smatra “brendiranim” proizvodom. USB stickovi mogu biti u mnogim oblicima: besplatni koje možete dobiti (kao što je promotivni dar, kako kaže CBL), obični stickovi koji dolaze od robnih marki za koje vjerojatno niste čuli, i modeli koji su od glavnih marki poput SanDisk. Ako CBL tvrdi da se ovakva memorija nalazi unutar čak i diskova poznatih marki, to bi bio veliki problem.
CBL također identificira QLC tehnologiju kao još jedan čimbenik koji povećava probleme s pouzdanošću koje pokazuju ovi prenamijenjeni čipovi. Svaki flash čip sadrži ćelije, a svaka ćelija može pohraniti nekoliko bitova. Prvi NAND čipovi mogli su pohraniti samo jedan bit po ćeliji i zvali su se jednorazinska ćelija (SLC), što je značilo izvrsne performanse i pouzdanost, ali inferiornu gustoću podataka.
Na kraju su proizvođači počeli povećavati broj bitova po ćeliji kako bi povećali količinu pohrane koja se može staviti na jedan čip, ali više bitova značilo je manju pouzdanost. Danas, quad-level (QLC) flash čipovi nude najviše bitova po ćeliji i obično se koriste za jeftine pogone. CBL kaže da kombiniranje subparimentalnih flash čipova s QLC memorijom pogoršava već postojeće probleme s kvalitetom, a firma kaže: “Ne biste se trebali previše oslanjati na pouzdanost flash memorije.”
Ovaj izvještaj niti ne dotiče pošast USB stickova koji lažno tvrde da imaju nekoliko stotina gigabajta kapaciteta, ali imaju samo možda samo 16 GB ili čak 8 GB. Ovi uređaji također su konstruirani korištenjem tehnika sličnih USB stickovima na koje CBL upozorava, poput lijepljenja microSD kartica na ploču.
